ฮากกาฉ้อย

                วันนั้นที่สวนผักใกล้ ๆ บ้านอาโกแจวขิ้นสุ้ย พวกเราที่ได้นั่งคุยกัน แล้วรับประทานอาหารไปด้วย แล้วพวกเราหลาย ๆ ท่านก็ได้มีลาภปาก ด้วยการได้รับประทานหมอยช้อยเค้วหยุก จากฝีมือการปรุงรสชาติของอาโกอาคม หลังจากนั้น ไหงกับหลาย ๆ ท่านได้พูดคุยโทรศัพท์กัน ต่างคนต่างก็ยอมรับว่า ฝีมือการปรุงหมอยช้อยเค้วหยุก ของอาโกอาคมชนิดที่ว่าเป็นเซียนเหยียบเมฆจริง ๆ เพราะเท่าที่ไหงได้รับประทานครั้งแรกในชีวิตคือที่หงาเก๊อาไท้ปักทำให้เมื่อคราวกลับถ่องซานหมอยเย้นครั้งแรก และอีกครั้งต่อมาได้ไปทานที่ร้านอาหารเชิงวัดหลิ่มกวงซึ สุดแสนจะอร่อยมาก ๆ ถึงแม้ว่าเวลาจะผ่านมานานสิบกว่าปี แต่ไหงยังมีความทรงจำอย่างฝังใจถึงความอร่อยของหมอยช้อยเค้วหยุกที่เชิงเขาวัดหลิ่มกวงซึ

               พอเมื่อคราวที่แล้ว ได้มาชิมรสชาติของอาโกอาคม ปรากฏว่า ไม่ผิดเพี้ยนไปจากที่ติดตรึงในรสชาติที่รับประทานที่หลิ่มกวงซึเลย อร่อยอย่างไรก็อร่อยอย่างนั้น ไม่เพี้ยนเลย (ไม่ได้ชมกันเองนะไท้ก๋าหยิ่นของอาโกอาคมท่านแน่มาก ๆ อยากให้ทุกท่านลองชิม)

               ไหงกลับมาจากกรุงเทพฯคราวนั้น ก็เลยลองเอาหั่มช้อยกอนของไหง่ มาลองทำดูแบบวิเคราะห์ว่าจะต้องมีเครื่องปรุงอะไรบ้างโดยไม่รู้วิธีการปรุงมาก่อน ทำแบบมั่ว ๆ ก็ปรากฏว่าพอทานได้

               มาวันนี้ ได้เห็นขั้นตอนและกรรมวิธีปรุง หมอยช้อยเค้วหยุก ด้วยภาพจริง ๆ และขั้นตอนจริง ๆ เสียที จึงถึงรู้ว่าไม่ยากเลย แต่หนักใจว่าจะหาซีอิ้วขาวและดำตามยี่ห้อที่อาโกอาคมใช้นั่นได้ที่เชียงใหม่มีหรือไม่ก็ไม่รู้ เพียงแต่ว่าก็สามารถใช้ของหยั่นหว่อหยุ่นเขาก็คงได้เพราะของเขาก็ยอดเยี่ยมเหมือนกัน

              พรุ่งนี้ไหงพอว่าง จะลองทำตามที่่อาโกอาคมสอนให้พวกเราำได้ลองทำเพื่อรับประทานดู

              ต้องขอขอบพระคุณอาโกอาคมมาก ๆ ที่ได้ทดลองใช้หั่มช้อยกอนของไหง่ในการปรุงเมนูหมอยช้อยเค้วหยุกอันแสนอร่อยแถมรับรองให้่ด้วยว่าหั่มช้อยกอนของไหง่ พอใช้ได้ ดังนั้น ไท้ก๋าหยิ่น ก็มั่นใจได้เลยครับว่าสินค้าของไหง่นี้ สามารถใช้ได้และมีคุณภาพพอที่จะสู้กับเขา(เจ้าอื่น ๆ )ได้ ทำให้ไหงมีกำลังใจที่จะผลิตเพื่อป้อนตลาดให้กับ พวกเราชาวฮากกา จากประสบการณ์ขายในงานแสดงสินค้า ก็ปรากฏว่า มีชาวไทยพื้นเมืองล้านนา สนใจซื้อไปปรุงอาหาร ชาวแต้จิ๋วก็ซื้อเยอะ และที่สำคัญลูก-หลานของชาวฮากกา พอมาเห็นต่างก็บอกว่า ดีใจที่ได้เห็นอาหารประจำเผ่าของเรามาขายอีกทำให้นึกถึงตอนเด็ก ๆ ที่อาปา อาแม ทำเมนูจากหั่มช้อยกอนให้ได้รับประทานจึงพากันซื้อกันไป

              ที่สำคัญต้องขอขอบพระคุณไท้ก๋าหยิ่น ที่ได้กรุณาสั่้งสินค้าของไหง่ไปทดลองปรุงอาหาร วันนี้มาเห็นวิธีการปรุงหมอยช้อยเค้วหยุกของอาโกอาคมแล้วก็คงมีความมั่นใจที่จะนำไปปรุงตามแบบของอาคมโกท่าน

              สำหรับท่านที่ไหงยังติดค้างไม่ได้ส่งให้โปรดกรุณารออีก 4-5 วันนะครับ เพราะตอนนี้กำลังเร่งแพคเพื่อเอามาขายในงานแสดงสินค้า 6 ประเทศลุ่มแม่น้ำโขง อยู่ เพราะที่เอามาขายชุดแรกนั้น ของหมดไปพอดีครับ

              สำหรับเรื่องของฉลากสินค้า หั่มช้อยกอนของไหง่นั้น ไหง่ได้ใส่ความเป็นฮากกาเข้าไปเล็กน้อย และบรรดาชาวฮากกาที่สำคัญของจีน ฮากกาที่สำคัญของชาวโลก และฮากกาที่สำคัญของประเทศไทย

             ที่สำคัญไหงใส่ชื่อเว็ปชุมชนของพวกเราให้ลูกค้าได้ทราบด้วยว่ามีชุมชนออนไลน์ ฮากกาพีเพิลดอทคอม ด้วย

             ฉลากหั่มช้อยกอนจึงตกวิธีการปรุง หรือวิธีการเตรียมการปรุงและเมณูที่จะปรุงต่าง ๆ ไป ดังนั้น ฉลากของเที่ยวหน้าจะมีเมนูการปรุงและวิธีการเตรียมการปรุง ติดไว้ด้วยเผื่อลูกค้าผู้อุดหนุนที่ไม่มีความรู้จะสามารถนำไปปรุงได้อย่างถูกต้อง

             นับว่าเป็นความภาคภูมิใจอย่างสูงสุดของพวกเราชาวฮากกาครับ

             ท้ายนี้ขอขอบพระคุณทุกท่านที่อุดหนุนเข้ามามากมายอย่างที่ไหงคาดไม่ถึงเลยครับ ส่วนท่านที่ยังไม่ได้รับสินค้า โปรดรออีก 4-5 วันนะครับ ตอเซี้ย ครับ ตอเซี้ย

วันก่อนที่ไหงเคยเขียนถึงหมอยช้อยกอนจากหมอยแย้นแบบสับละเอียดอันสุดยอดที่สุดของช้อยกอนในโลกนี้ รู้สึกว่าโกอาคมได้โทรมาหาไหงใช่ใหม ไหงยังไม่ได้โทรกลับเลยแต่ไหงขอสนับสนุนความสุดยอดของหมอยช้อยกอนตามที่โกอาคมได้บรรยายถึงด้วย

ดังนั้นพวกชุมชนคนฮากกาของเราที่จะเดินทางไปหมอยแย้นไหงขอแนะนำให้ไปขนหมอยช้อยกอนกลับมาด้วย จะได้รู้ว่ามันสุดยอดแค่ใหน

ขอบพระคุณก๊ออาคมมากที่มาสอนวิธีทำหัมช่อยก๊อนเค่วหยุกเป็นวิทยาทาน 

ถ้าหัมช่อยก๊อนของสินฝ่าฮยุ้งถี่เป็นหนึ่งในตองอู ฝีมือการทำหัมช่อยก๊อนเค่วหยุกของก๊ออาคมก็นับว่าเป็นหนึ่งในอโยธยาเช่นกัน

ขอคารวะหนึ่งจอกครับ 

เค่วหยุกหมอยช้อย ของอากอต้องขออนุญาตเรียกว่า ห่ามช้อยปอซั้มเฉี่ยนหยุกเหมือนกับ อากอกิ่มหมิ่นมากกว่า  อย่างที่อากอบอกไว้ตอนท้ายของดั่งเดิมต้องเป็นแบบยากหนังจะนิ่มดูเรียงน่าทาน   อีกอย่างเค่วหยุกนอกจากหมอยช้อยแล้วยังมีแบบใส่เผือกกับเต้าหู้ยี้อีกนะ  ส่วนใหญ่จะเป็นเมนูหลักของชาวฮากกาในปักษ์ใต้หอมอร่อยไม่แพ้   สูตรดั่งเดิมครับ

เมนูแบบง่ายๆที่อากอแนะนำสามารถใช้กับแม่ครัวที่ไม่ค่อยมีเวลามากนักก็ใช้เครื่องเคียงเหมือนกัน   ผมขออนุญาตจะแน่ะนำสูตรง่ายกว่านี้อีกก็คือให้ทำเหมือนอากออาคมทุกอย่างยกเว้นเนื้อหมู ให้ใช้หมูย่างสามชั้น( หมูย่างตรังยิ่งอร่อย) แทนเนื่องจากมีกลิ่นหอม และ ไม่ต้องเสียเวลาปรุงเพิ่ม

สูตรนี้จะรสกลมกล่อมและหอมเครื่องเทศน่าทานครับ  ไม่เชื่อลองดูครับ

ขอบคุณภาพสวยๆๆและเนื้อหาที่บรรจงปรุงแต่ง   ว่าแล้วไหงคงต้องเอาฝากที่ได้จากคุณประนอมและคุณเอก   ไปต้มเสียแล้ว  ปกติไหงจะทำหน้าที่นี้เอง  แต่ตั้งแต่อาเมเสีย  เลิกทำครัวไปกินที่บ้านน้องสาวน้องชายแทน  ต้มหม้อใหญ่ๆ แจกไปทั่ว  ทุกคนจะชอบมากคร่าโกอาคม   บางครั้งเพิ่มสูตรพะโล้  ด้วยนะ  อร่อยมากเช่นกัน..

ขอบคุณสำหรับเมนูค่ะ เห็นรูปแล้วหิวเลยยย

ต้องไปทำบ้างแล้ว ^^

หุหุ

สั่งสินฝ่าโก ไปเรียบร้อนแล้ว

ตอนนี้ก็ล้างท้องรอล่ะครับ

ถามที่กิ่มหมิ่น พูดถึงขาหมูเปรี้ยวหวานในบล็อกอื่น ไหงขออนุญาตนำเรื่องอาหารมาที่บล็อกฮากกาฉ้อยนี้ จะได้คุยแต่เรื่องอาหารเลย

จูกีออกซอน หรือขาหมูเปรี้ยวหวานสูตรของกิ่มหมิ่นก็คลายๆกับของไหง แตกต่างตรงเครื่องปรุงบ้าง ไหงจะใช้ส้มแขกแทนมะขามเปียก จะเพิ่มขิงแผ่นลงไปด้วยแล้วก็ใช้น้ำตาลตะโหนดหรือน้ำตาลแว่น สูตรนี้จะสีน้ำตาลเข้ม หรืออีกสูตรหนึ่งก็ใช้ เถี่ยมชู่ หรือชิ้กโช่วหวาน กับซีอิ้วดำ สูตรนี้จะออกสีค่อนข้างดำ สูตรนี้หากินได้ในมาเลย์ครับ อร่อยทั้งสองสูตรครับ เคล็ดลับที่ทำให้ขาหมูที่ทำแล้วไม่มันก็คือ เมื่อเย็นแล้วเอาเข้าตู้เย็นให้น้ำมันที่ลอยหน้าแข็งตัว แล้วก็หาช้อนมาขุดเอาน้ำมันที่เป็นไขออก เมื่ออุ่นใหม่มันก็จะแทบไม่เหลือเลยครับ

สมัยอาป๊ายังอยู่ ผมก็ยังได้กินอยู่นะ ผมไม่รู้เขาไปหา ช่อยโก้น มาจากไหน ตั้งแต่อาป๊าเสียไป ไม่เคยได้กินเลย แถวบ้านที่ผมอยุ่ก็หาซื้อไม่มีนะ หำช่อยโก้น มันหาซื้อที่ไหนได้บ้าง เห็นแล้วอยากทำกินบ้าง จะได้สืบสานความเป็นจีนๆไว้ ฮ่าๆๆ หรือใครมีสูตรสำเร็จก็แนะนำกันบ้างนะครับ ส่วนตัวแล้วผมโตมากับอาหารเลย ทำกับข้าว พอใช้ได้เลยล่ะ แต่เมนูสมัยเก่าๆแบบนี้ ไม่ีมีตำราอยุ่ในหัวเลย โตไม่ทันครับ

ช้อยกอน มีการปลูก และ ทำหั่มช้อยกอน บริเวณ หมู่บ้านห้วยกระบอก ( เทศบาลตำบลห้วยกระบอก) ต.กรับใหญ่ อ.บ้านโป่ง จ.ราชบุรี  

ปลูกเสร็จก็จะทำการหมักและตากแห้ง แล้วจึงนำส่งมาขายที่ บริเวณตลาดเก่า ถ.เยาวราช ครับ (ซื้อที่ ห้วยกระบอก จะราคาถูกกว่ามากครับ)

วัฒนธรรมฮากกา หรือ จีนแคะ มีในสายเลือดโลหิต คิดจะทำต้องทำได้ครับ สำหรับความพยายาม (ไม่มีตำรา อ่านในเวป นี้ มีการโตไม่ทัน หันมาเรียนรู้ได้ครับ) 

ที่บ้านไม่เคยซื้อ ห่ำช้อยกอน เลย เพราะ ชื้อกาโจ้ ชื้อกาซิด มานานนมแล้วครับ ทำไม่ยากหรอก  ซื้อผักมาล้างให้สะอาด เอามาขยำเกลือหมักไว้ แล้วก็เอามาตากแดดให้แห้ง จากนั้นก็เอาไปนึ่งฆ่าเชื้อโรคอีกครั้ง แล้วเก็บใส่ภาชนะปิดให้มิดชิด  ลองทำดู คุณทำได้ จะได้ไม่เสียยี่ห้อ คนฮากหงิ่น เด้อ

เป็นเมนูเด็ดของเราชาวฮากกาจริงๆ อยู่กรุงเทพ กลับบ้านหาดใหญ่ปีละครั้งก้อจะให้อาเม ทำเมนูเด็ดนี้รอไว้ให้พวกเรา ลูกๆกินเสมอ

菜乾 = 菜干 = ช้อย(ฉ่อย)กอน = Cài gān = ผักอบแห้ง

ทำให้ไข่เจียวแบบจีนธรรมดาๆ กลายเป็นอาหารสุดอร่อยรสนา(ลิ้น)ชิมรสชาติ(รสชาด)